Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Στον Γιάννη Τσίγκρα

Λέξεις

Θα διαλέξω τις λέξεις μία - μία
θα ψάξω να βρω εκείνες που κρύβουν
μέσα τους φωτιά.
Εκείνες που δε θα τους αφήσουν
να κοιμούνται ήσυχοι.
Αυτές που θα τους γίνουν εφιάλτες
Αλλά και κείνες όμως που νιώθουν
προδομένες,
που κοιτούν έκπληκτες τις άλλες
Αυτές που δεν έχουν τίποτα να πουν
και όμως τις κατέστησαν αδύνατες και
μελαγχολικές,
καθώς τις ξεζούμιζαν αργά μεθοδικά,
παίρνωντας από μέσα τους,
την ψυχή,
την υγεία, τη χαρά, την επίθεση, το μπαρούτι,
αφήνωντας μόνο μια γλυκερή, άγευστη
ανάμνηση.

Στον Γιάννη Τσίγκρα

Γιάννης Μαλαμούσης

3 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Γιάννη Μ.
και Γιάννη Τ...
!!!!!!!!!
Χάρηκα που σας συνάντησα... και σας διαβάζω, όσο και όταν οι συνθήκες μου επιτρέπουν...
Να, λοιπόν, που και η Κατερίνα μας αξίζει πολλά!!!!

Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Αστοριανή
ΝΥ

Γιάννης Τσίγκρας είπε...

Σε ευχαριστώ φίλε Γιάννη. Και όπως είδες, υποθέτω, ανταποδίδω από τη δική μου σελίδα. Δεν πρόκειται για καινούργιο ποίημα-απάντηση.Γράφτηκε πέρυσι με τον ίδιο με το δικό σου τίτλο. Καλά λέει η Κατερίνα. Κάπου συναντιόμαστε όλοι.Κάπου πέρα από τον κοινό τόπο, τα ΧΝΑΡΙΑ

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη. Και όπως βλέπεις ανταποδίδω με παλαιότερο ποίημα που έχει τον ίδιο με το δικό σου τίτλο. Μόνο που οι λέξεις μιλούν εδώ αλλιώς.Περισσότερο λυρικά, λιγότερο επαναστατικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ