ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ

Έστειλα γραφή στον Μακρυγιάννη,
του ζητούσα να μας δώσει συμβουλή.
Εάν μπορεί να γίνει κάτι,
για να σωθεί η χώρα αυτή.
Εκείνος μου απάντησε και είπε.
"Δεν είναι δυνατόν να είναι η πατρίδα μας αυτή.
Δεν χύσαμε το αίμα μας γι' αυτό το χάλι,
είναι ανάξιοι αυτοί που κυβερνούν εκεί".
Έστειλα και στον Κολοκοτρώνη,
τον γέρο του Μωριά, τον Θοδωρή.
"Αν ξαναζούσα - είπε- αυτή την εποχή,
τσεκούρι και φωτιά θα έβαζα,
κι ας με δικάζανε εφτά φορές,
ισόβια στη φυλακή".
Έστειλα και σ' άλλους πιο παλιούς,
στον Σωκράτη και στους εφτά σοφούς.
"Τη χώρα αυτή εμείς την είπαμε Ελλάδα,
εσείς όμως τη βλέπετε σαν Αγελάδα.
Οι περισσότεροι δουλεύουν για να την ταϊζουν,
λίγοι αυτοί που την αρμέγουν τακτικά,
ελάχιστοι που πίνουνε το γάλα.
Γι' αυτό να μη ρωτάς εμάς,
πώς θα σωθεί η Ελλάδα.

Γιάννης Μαλαμούσης

ΣΕΙΡΙΟΣ

Έλα να σου γνωρίσω τον δικό μου κόσμο.
Είπες.
Κι έστρεψες το βλέμμα σου στον μακρυνό Σείριο.
Ήταν απόβραδο,
τα λόγια σου ίαση ψυχής.
Έλα εκεί θα συναντήσεις δικούς σου,
αγαπημένους.
Εδώ πυρπολούν συστηματικά τη σκέψη σου,
δεν σου πρέπει αυτή η συνέχεια.
Εδώ σε δείχνουν με το δάχτυλο,
σαν αξιοθρήνητο βλάκα.
Εδώ βλέπουν και ακούν μεταξύ τους,
τα θλιβερά και άρρωστα βογγητά τους,
αυτά που σκηνοθετούν οι ίδιοι σε ταινίες πορνό.
Εδώ καταπίνουν μ' ευχαρίστηση μεταξύ τους,
τα αρρρωστημένα σάλια τους.
Θάβουν κάθε νέο φύτρο,
που τολμά να φυτρώσει στη Γη.
Αμέσως μετά έμεινα μόνος, σιγή.
Το αστέρι μόνο φώτισε περισσότερο.
Ναι
Και ήρθε πιο κοντά μου.

Γιάννης Μαλαμούσης