Απρόσκλητος ήρθε και πάλι χθες το βράδυ.
Την ώρα που μάζευα τα κομμάτια μου,
στο σκοτάδι.
Αυστηρός με τη δική του λογική.
Το συνήθιζε άλλωστε,
για να μου κάνει κριτική.
Με το ψυχρό του βλέμμα με κοιτά,
σαν δικαστής μιλούσε αυστηρά,
χωρίς έλεος και ελαφρυντικά.
Προσπάθησα να του μιλήσω,
δεν είχα πρόθεση κάτι να κρύψω.
Εκείνος γέλασε σαρκαστικά,
και χάθηκε μεσ' του μυαλού
τη σκοτεινιά.
Γιάννης Μαλαμούσης
